Szanowni Panstwo,
Zawiadamiamy, iż ostatnie pożegnanie Krzysztofa Belczyńskiego w Warszawie, odbędzie się w środę: 24 stycznia 2024 r. w godzinach 13:00 – 13:30 na Cmentarzu Komunalnym Północnym przy ul. Kazimierza Wóycickiego 14. Pogrzeb (bez oficjalnej części w kaplicy czy kościele), odbędzie się dnia 29.01.2024 (poniedziałek), w Szczecinie, na Cmentarzu Centralnym przy ul. Ku Słońcu 125A (spotkanie przy III bramie Cmentarza Centralnego) o godz. 12.30.
—————————————————————————————————————-
Krzysztof (Chris) Belczyński
Prof. Belczyński odszedł 13 stycznia 2024. Miał jedynie 52 lata. Jego odejście to ogromna strata dla polskiej nauki.
„Krzysztof ukończył studia astronomiczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu i rozpoczął pracę nad doktoratem w CAMku. Wtedy to nasze drogi się przecięły. Rozpoczęliśmy wspólne prace nad badaniem układów podwójnych gwiazd neutronowych jako źródeł błysków gamma. Było to świeżo po odkryciu pierwszych poświat błysków gamma i ich macierzystych galaktyk. Projekt badania układów podwójnych zapoczątkowany wtedy w CAMK rozrósł się i stał się głównym tematem badan prof. Belczyńskiego. Po uzyskaniu stopnia doktora odbył szereg staży zagranicznych w Stanach Zjednoczonych – w Northwestern University w Evanston, potem w New Mexico State University w Las Cruces, i w Los Alamos National Laboratory. W 2009 roku wrócił do Polski i pracował na Uniwersytecie Warszawskim przez 8 lat. Następnie przeniósł się do CAMKu.
Pozostawił po sobie ogromny dorobek – ponad 350 prac naukowych w tym wiele pierwszoautorskich. Był pionierem badan ewolucji układów podwójnych – szczególnie gwiazd masywnych. Był autorem przewidywań własności układów podwójnych czarnych dziur zaobserwowanych pre LIGO i Virgo. Jego prace dotyczyły w gruncie rzeczy wszystkich aspektów ewolucji układów podwójnych. Zajmował się także powstawaniem obiektów zwartych a w szczególności rolą przerwy masowej pomiędzy gwiazdami neutronowymi i czarnymi dziurami. Pokazał jak kształt widma mas obiektów zwartych związany jest z mechanizmem wybuchów supernowych. Jego osiągnięcia zaowocowały przyznaniem wielu nagród, w tym Nagrody MISTRZ przyznanej przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej w 2012 roku i Nagrody im Marii Curie-Skłodowskiej PAN w 2021, zaś w 2013 roku uzyskał wyróżnienie jako American Physical Society Fellow.
Jego długoletnią pasją były góry i sport. Był wybitnym wspinaczem i miał na swoim koncie szereg przejść w Europie, Azji, Północnej i Południowej Ameryce. W ostatnich latach zakończył wspinanie i zajmował się snowboardingiem, a także sportami wodnym – kiteboardingiem, ale i kajakarstwem długodystansowym.
Był postacią obok której nie można było przejść obojętnym. Bardzo łatwo nawiązywał kontakty, miał bardzo zdecydowane opinie. Konferencje, czy seminaria z jego udziałem były bardzo barwne i ciekawe. Zadawał mnóstwo pytań, nie bał się prostych pytań. Lubił wykładać, szczególnie przy tablicy z kredą bez slajdów, czym czasem szokował nowoczesna publiczność. Wspomnienia o profesorze Belczyńskim można znaleźć na stronie https://www.mykeeper.com/profile/KrzysztofBelczynski/
Krzysiek pozostanie w naszej pamięci. Nie skończę tego wspomnienia słowami „odpoczywaj w pokoju”, bo on nigdy by nie chciał odpoczywać. Zamiast tego powiem: Krzychu, gdziekolwiek jesteś, eksploruj, wspinaj się, wędruj, śmiej się, badaj czarne dziury, gwiazdy, supernowe, Wszechświat i bądź dalej takim jakim zawsze byłeś.”
Tomasz Bulik,
Zarząd PoToR, Koleżanki i Koledzy z PoToR.
